پیوست‌ها و گسست‌های ساختاری در غزل مولانا

پیوست ها و گسست های ساختاری در غزل مولانا

غزل مولانا در بلندایی است که نقل و نه بعد از آن، نظیری برایش یافت نمی شود. شعری ساخت مندکه بر محور عمودی زبان قوام یافته و از طریق روایت گری و تمثیل گویی و پرورش استعاره به وحدت و انسجام رسیده است، اما استحکام غزل مولانا بر موسیقی استوار است، و اگرچه وحدت معنایی و موسیقایی دارد و مضمون های تخیلی و رنگارنگ، ولی نوعی گسست در تار و پود زیرینش دیده می شود. مقاله می کوشد نشانه هایی از پیوست ها و گسس...

تأملی در غزل رؤیاهای مولانا

Mowlānā’s poetry is significantly different from Persian poetic traditions and the works of other poets. His works convey complex and wonderful meanings specially when they address the experience of disappearance and unawareness. This experience, together with the experience of a revelational context in the opening of speeches in Mowlānā’s Diwān, makes some of his dramatizations extremely wonde...

مدخلی بر رمز شناسی غزل های مولانا

مدخلی بر رمزشناسی غزلهای مولانا پورنامداریان تقی,مشتاق مهر رحمان مولانا همه اشعار خود را بعد از آشنایی با شمس سروده است. غزلیات را بعد از نخستین روزهای آشنایی تا آخرین شب زندگی و مثنوی را در ده پانزده سال آخر عمر و در اوج سالهای پختگی و کمال روحی و معنوی. اگر چه این هر دو کتاب در تبیین و توضیح جهان بینی و دیدگاههای عرفانی و اخلاقی خاص مولانا و حسب حال وسر دلدادگی اوست، مثنوی از وضوح و دقت و صرا...

پیوستها

تحلیل و بازخوانی چند غزل مولانا بر مبنای نظریه یونگ

کارل گوستاو یونگ در مطالعۀ روان، به هنر و از‏جمله ادبیات، توجه فراوان کرده است. او شیوۀ آفرینش هنری را به دو بخش روان‏شناسانه و دیدهورانه تقسیم کرده است. شیوۀ روان‏شناختی، از خود‏آگاهی سر‏چشمه می‏گیرد، تجربه‏های عادی و جاری زندگی را در‏بر دارد و نسبت به شیوۀ دیدهورانه، منطقیتر به‏نظر می‏رسد؛ اما شیوۀ آفرینش دیدهورانه، از ناخود‏آگاه برخاسته و فراتر از عقل، اندیشه و درک آدمی است. در این مقاله، نخ...

پیوستها